In Finland heb ik in september jl. ook gezien dat de samenleving juist veel investeert om de zwaksten er bij te betrekken, wellicht ten koste van de slimmerds die er ook zijn, maar ik kon daar wel wat mee. Al een jaar of wat is investeren in excellentie een 'hot item' in onderwijsland, terwijl naar mijn mening en het Finse gevoel juist geïnvesteerd moet worden in de zwaksten om hen te helpen met de voorbereidingen op de naschoolse wereld. (Het opschroeven van de leerplicht naar 21 jaar zou dan ook best kunnen helpen en ouderen meer kans kunnen geven op de arbeidsmarkt, maar dat is een ander verhaal.) In het artikel komt het verschil hoe hoogbegaafde kinderen denken duidelijk naar voren en dat vond ik erg verhelderend om te lezen.
'Normaal gesproken doe je dat (uitleggen, red.) als leerkracht "bottom up". Stap vor stap, dus met kleine stukjes, bouw je van onderaf een geheel op. Hoogbegaafde leerlingen hebben juist "top down" les nodig. Ze willen eerst het gehele overzicht hebben: weten waarom je iets moet doen of waarom iets op een bepaalde manier in elkaar steekt.' (Schooljournaal, nr. 9 10.05.2014)Als we dus door onze manier van lesgeven of opvoeden aan hoogbegaafden ook op de "bottom up" manier doen, remmen we ze dus af in hun (creatieve) denkproces. Iets wat we hier thuis ook wel meemaken, want als de "bottom up" waarschijnlijk dus te lang duurt voor mijn zoon, gaat hij de volgende stappen al invullen en juist vaak de verkeerde kant op, dit omdat hij dus wellicht niet weet waar de stapjes naar toe moeten en hij dus nog niet het gehele overzicht heeft. Als hierdoor leerlingen gefrustreerd raken en afhaken is dat doodzonde. Zonde van het welzijn van de kinderen. En als het gevolg daarvan is dat daardoor slechts 19% van de hoogbegaafden op de universiteit terecht komt en 81% het lager opzoekt, is dat idd. ook nog eens kapitaalvernietiging.
Mijn eigen project - lesplan voor hoogbegaafde leerlingen
Lesmateriaal voor hoogbegaafden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten